جنایات بوداییان علیه مسلمانان میانمار که با حمایت رژیم صهیونیستى و آمریکا صورت پذیرد، نمونه‌اى از جاهلیت مدرن است که در عصر اطلاعات از پوشش خبرى و رسانه‌اى آن جلوگیرى مى‌شود.
به گزارش خبرگزاری انصار به نقل از تسنیم، کشتار مسلمانان بى‌گناه میانمار در روزهاى اخیر یکى از وقایع تلخ تاریخ معاصر جهانى است که قلب انسان‌ها را به درد مى‌آورد. رفتارهاى ضد انسانى در مناطق مسلمان‌نشین و شیوه برخورد با حدود 1/1 میلیون مسلمان میانمارى سبب شده است هزاران نفر از خانه و کاشانه خود در دریاها و کوهستان‌ها آواره شوند و مرگ عزیزان خود را در موج‌هاى متلاطم دریا و صخره‌هاى سخت مشاهده کنند.
مسلمانان میانمارى براى نجات جان‌شان به سمت بنگلادش روانه مى‌شوند که تاکنون در پنج سال گذشته حدود 70 هزار نفر در اردوگاه‌ها اسکان داده شده‌اند که آن‌ها نیز در وضعیت نامناسبى قرار دارند؛ البته در روزهاى اخیر برخى از آن‌ها در فرار به بنگلادش هم توفیقى نداشتند و پس از آن‌که مأموران مرزى بنگلادشى آن‌ها را دستگیر کردند به میانمار بازگردانده شدند.
جنایات بوداییان علیه مسلمانان میانمار که با حمایت رژیم صهیونیستى و آمریکا صورت پذیرد، نمونه‌اى از جاهلیت مدرن است که در عصر اطلاعات از پوشش خبرى و رسانه‌اى آن جلوگیرى مى‌شود. برخى از جنایاتى که علیه مسلمانان در روزهاى اخیر صورت مى‌گیرد، عبارت است از:
1. شمار زیادى از ساختمان‌ها در محله مسلمان‌نشین «مانگدائو» به دست ارتش میانمار سوخته است، به‌گونه‌اى‌که ارتش میانمار و پلیس مرزى این کشور طى دو روز حدود هزار خانه مسلمانان میانمارى را سوزانده است. گفتنى است، بر اساس تصاویر ماهواره‌اى حداقل 10 محله ایالت «راخین» سوزانده شده است.
2. دولت میانمار تلاش دارد مسلمانان را با عنوان «بنگالى» نام‌نویسى کند و افرادى را که تحت عنوان «روهینگیا» در این کشور زندگى مى‌کنند، مهاجران غیرقانونى بنامد.
3. فشار به اقلیت مسلمان از جانب بوداییان تندرو و دیگر اقلیت‌ها ادامه دارد و حتى «آنگ‌سان‌سوچى» رهبر مخالفان دولت و برنده جایزه صلح نوبل نیز در برابر این فشارها سکوت اختیار کرده است تا مبادا حمایت بوداییان را در تحولات این کشور از دست بدهد.
در این شرایط لازم است رسانه‌هاى جمعى و شبکه‌هاى اجتماعى و هم‌چنین نهادهاى بین‌المللى به وظایف خود براى حفظ جان مسلمانان عمل کرده و از بدتر شدن اوضاع که از پنج سال پیش تاکنون ادامه دارد، جلوگیرى کنند.
موج جدید خشونت‌ها توسط ارتش و افراطیون بودایى در رفتارى بى‌رحمانه با آتش کشیدن منازل، سر بریدن کودکان، زنده به آتش افکندن و نسل‌کُشى مردم ستمدیده و از طرفى مسدود کردن کمک‌هاى بشردوستانه بین‌المللى براى مسلمانان روهینگیا توسط دولت میانمار و هم‌چنین سانسور رسانه‌اى فجایع صورت‌گرفته توسط رسانه‌هاى جهانى، نشان از اوج مظلومیت و بى‌پناهى آوارگان روهینگیایى دارد. این همه خشونت، خونریزى و قتل‌عام که گفته مى‌شود پشت صحنه این خشونت‌ها تحریک رژیم صهیونیستى است، باید با فشارهاى بین‌المللى از طرف دولت‌ها، ملت‌ها و سازمان‌هاى بین‌المللى متوقف شود.
این مظلومان که در معرض وحشیانه‌ترین کشتارها قرار مى‌گیرند، قربانیان نظام جنایتکار میانمار و نیز قربانى توطئه بین‌المللى علیه آن‌ها و علیه مسلمانان سرتاسر جهان هستند. به‌ویژه قربانى توطئه مستکبرانى هستند که در هنگام وقوع حادثه‌اى که منافع آن‌ها را به خطر مى‌اندازد، جنجال به‌پا مى‌کنند و آن‌جا که آسیبى به منافع و طرح‌هاى شیطانى آن‌ها وارد نمى‌شود، در برابر کشتار ملت‌ها و تضییع حقوق زنان و کودکان سکوت مى‌کنند.
اندک تصاویر دردناک از این کشتارها در ایالت آراکان که از طریق رسانه‌ها افشا مى‌شود، بیانگر میزان کینه‌توزى هواداران نظام میانمار است که از حمایت قدرتهاى جهانى و ازجمله دشمن صهیونیستى برخوردارند؛ این رژیم از مجهزکردن ارتش جنایتکار آن دولت به تمام سلاح‌هاى لازم براى ارتکاب جنایتهاى مستمر ترس و هراسى ندارد.
دنیاى اسلام باید در برابر کشتار مظلومان در منطقه آراکان بپا خیزند و تمام تلاش خود را به‌کار گیرند تا مظلومیت مردم این منطقه را به گوش جهانیان برسانند و قدرتهایى که قادرند ظلم و ستم را از آن‌ها رفع کنند و آن‌ها را از این کابوس فاجعه‌بار نجات دهند، تحت فشار قرار دهند؛ چراکه در غیر این صورت به‌مثابه شاهدان ظلم در یکى از وحشیانه‌ترین جنایتهاى عصر جدید خواهند بود.
* میانمار کجاست؟
میانمار کشورى است در آسیاى جنوب شرقى. میانمار از شمال شرقى با چین، از شرق با لائوس، از جنوب شرقى با تایلند، از غرب با بنگلادش و از شمال غربى با هند مرز مشترک دارد و از جنوب غربى با خلیج بنگال و از جنوب با دریاى آندامان محصور است.
میانمار با مساحت 678500 کیلومتر مربع دومین کشور بزرگ آسیاى جنوب شرقى است. این کشور 1900 کیلومتر مرز آبى دارد. میانمار طبق آخرین آمار به‌دست‌آمده از جمعیتى بالغ بر 55 میلیون نفر برخوردار است. 70درصد میانمار بودایى هستند. در سال 1982 قانون حقوق شهروندى به تصویب رسید که به‌واسطه این قانون از میان 144 اقلیت موجود در میانمار 135 اقلیت حق شهروندى دریافت کردند و 9 دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندى محروم شدند که بزرگ‌ترین این اقلیت‌ها، قوم روهینگیا است. روهینگیا 4 درصد جمعیت میانمار را تشکیل مى‌دهند و بیشتر در ایالت راخین در سواحل غربى میانمار ساکن هستند. آمار رسمى جمعیت روهینگیا 6 میلیون نفر است اما طبق آمار غیررسمى جمعیت این قوم که صد در صد آن‌ها مسلمان هستند به 8 میلیون نفر مى‌رسد.
* ورود اسلام به میانمار
تاریخ گسترش اسلام در میانمار به قرن اول هجرى برمى‌گردد. بعد از ظهور اسلام و گرایش اعراب و ایرانیان به اسلام، دریانوردان عرب و ایرانى مسافرت‌هاى دریایى خود را انجام مى‌دادند و در مسیر خود هم‌چنین دست‌به تبلیغ و دعوت مردم به اسلام مى‌زدند. بعدها بازرگانان مسلمان از مسیرهاى زمینى که از منطقه غربى میانمار و ایالت آراکان این کشور مى‌گذشت به مناطق غربى چین سفر مى‌کردند. بسیارى از این افراد در منطقه حاصلخیز و مستعد ساحلى آراکان، اقامت کردند و اولین مناطق مسلمان‌نشین را ایجاد کردند. تاجران چینى در نوشته‌هاى خود از مناطق ایرانى‌نشین در مرزهاى بین میانمار و یونن (ایالتى در جنوب غربى چین) در قرن سوم میلادى یاد کرده‌اند. امروز در حدود 8 میلیون در میانمار هستند و یک زبان محلى به نام روهینگیا دارند که در واقع مسلمانان میانمار را امروز به همین نام مى‌شناسند و این زبان هم ترکیبى از عربى، فارسى و ترکى است که نشان‌دهنده‌ى این است که اسلام از منطقه‌ى آسیاى غربى به آن منطقه رفته است.
* چگونگى آغاز بحران حاضر
موج جدید درگیرى‌هاى میان آن‌ها از دو ماه قبل و به بهانه کشته شدن یک زن به‌دست مسلمانان آغاز شده است. ابتدا در ماه مه 2012 (11 اردیبشهت تا 11 خرداد 1391) 11 مسلمان بى‌گناه به دست نظامیان کشته مى‌شوند. پس از آن خبرى منتشر مى‌شود مبنى بر این‌که یک زن بودایى مورد هتک حرمت سه مرد مسلمان قرار مى‌گیرد و کشته مى‌شود. این سه مرد دستگیر مى‌شوند و یک نفر از آن‌ها در زندان نظامیان مى‌میرد و دو نفر دیگر اعدام مى‌شوند.
در ماه ژوئن (11 خرداد تا 11 تیر) یک اتوبوس حامل مسلمانان مورد حمله بودائیان قرار مى‌گیرد. این‌بار یک بودایى مى‌میرد. متعاقب آن شبه‌نظامیان تندروى بودایى که «ماگ» خوانده مى‌شوند، به مناطق مسلمان‌نشین در استان راخین حمله مى‌برند و بیش از 20 روستا و حدود 2000 واحد مسکونى را به آتش مى‌کشند.
روز دهم ژوئن (21 خرداد) آقاى «تین سین Thein Sein» رئیس جمهور میانمار در استان راخین وضعیت فوق‌العاده اعلام مى‌کند. حملات بودائیان تندرو به مسلمانان از این پس تحت حمایت ارتش آغاز مى‌شود؛ 1000 نفر از مسلمانان بی‌گناه کشته، 500 نفر زخمى و 300 نفر ربوده شدند. این کشتار کماکان ادامه دارد. ولى از آن‌جا که دولت به هیچ خبرنگارى اجازه حضور در منطقه راخین را نمىدهد، کسى از ابعاد فاجعه باخبر نیست. البته تصاویرى که در اینترنت قرار گرفته است، صحنه‌هاى دلخراشى را روایت مى‌کنند. کشتار فجیع زنان و کودکان خردسال و یا نمایش صدها جسد سوخته شده در محوطه یک مدرسه ازجمله این صحنه‌ها و تصاویر است.
دولت میانمار براى رفع اختلافات و مشکلات میان مسلمانان و بوداییان، سیاست کوچ اجبارى کل 6 میلیون مسلمان روهینگیایى را از منطقه آرکان اتخاذ کرده است. به‌واسطه این سیاست اتخاذ شده از جانب دولت قریب به 150 هزار نفر از مسلمانان آرکان به بنگلادش، 50 هزار نفر به تایلند و 40 هزار نفر به مالزى و تعداد قابل توجهى به دیگر کشورهاى آسیایى مهاجرت کردند. در آخرین اظهار نظر رییس جمهورى میانمار بیان شده است که 800 هزار نفر از این قوم را باید از میانمار اخراج کرد تا تنش‌ها پایان یابد.
شمار زیادى از مسلمانان آواره (از 90هزار نفر تا 300هزار نفر) هم‌اکنون در اردوگاه‌هاى مناطق مرزى نزدیک به بنگلادش به‌سر مى‌برند، اما از ظلم نظامیان میانمار و خشم طبیعت در امان نیستند؛ از یک طرف در اردوگاه‌هاى مرزى که در آن‌ها غذا به اندازه کافى یافت نمى‌شود، گرسنگى، باران‌هاى موسمى و بیمارى‌هاى واگیر آن‌ها را آزار مى‌دهد و از طرف دیگر، به گفته نشریه انگلیسى «ساندى تایمز»، نظامیان، مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار مى‌دهند، به زنان در جلوى چشم دیگران تجاوز مى‌کنند و هر کسى را که دلشان مى‌خواهد به قتل مى‌رسانند. آن‌ها اگر با قایق به بنگلادش فرار کنند، پذیرفته نمى‌شوند چون دولت داکا مى‌گوید گنجایش پذیرش بیش از 300 هزار آواره میانمارى را ندارد. اگر به تایلند بگریزند، به دریا برگردانده مى‌شوند تا بر اثر گرسنگى و تشنگى بمیرند و یا امواج اقیانوس آن‌ها را ببلعد. به همین خاطر، در سرزمین مادرى خود مى‌مانند و منتظر مرگ مى‌نشینند؛ مرگى که یا به دست بودائیان متعصب و تحریک‌شده رقم مى‌خورد و یا بر اثر خشم طبیعت، باران‌ها و گردبادهاى موسمى و بیمارى‌هاى واگیر و خطرناک از راه مى‌رسد.
دکتر «محمد عزمى» فعال حقوق بشرى و عضو اتحادیه تشکل‌هاى اسلامى مالزى با بیان این‌که کاروان دریایى کمک به مسلمانان میانمار در حال شکل‌گیرى است، گفت: اکنون قریب به 200 هزار مسلمان آواره در میانمار وجود دارند و آمار کشته‌ها به 52 هزار نفر رسیده است و این در حالى که بیش از 50 روستا و 26 مسجد کاملا به آتش کشیده و ویران شده‌اند. متاسفانه خواهران و برادران مسلمان منطقه آرکان عملا در محاصره قرار گرفته‌اند و هیچ راه زمینى یا دریایى براى ارتباط منطقه آرکان با بیرون وجود ندارد.
به گزارش خبرگزارى مهر به نقل از النشره، سازمان عفو بین‌الملل با اذعان به قتل عام مسلمانان میانمار که با اطلاع کامل دولت این کشور صورت مى‌پذیرد، در گزارشى اعلام کرد: تعداد کشته شدگان در جریان حملات بوداییان به مسلمانان به 20 هزار نفر رسیده است.
* سابقه‌ى ظلم و خشونت میانمار علیه مسلمانان
تقریباً تا سال 1774 میلادى مسلمانان در آن‌جا مشکل نداشتند، در آن مقطع یک بودایى به نام بوداپایا در آن منطقه به قدرت مى‌رسد و با مسلمانان بناى ناسازگارى مى‌گذارد و اجراى قوانین اسلامى را ملغى مى‌کند. از آن زمان به بعد اختلافات مسلمانان میانمار با دولت شروع مى‌شود. از آن زمان است که حقوق مسلمانان نادیده گرفته مى‌شود، تبعیض‌ها تشدید مى‌شود و مسأله مسلمانان به‌تدریج به‌عنوان یک معضل مطرح و کشورهاى منطقه متوجه این موضوع مى‌شوند و حتى به سطح بین‌المللى نیز مى‌رود و تا امروز نیز از موضوعات حقوق بشرى در سطح بین‌الملل است. در این مدت تعدادى از مسلمانان گروه‌هاى چریکى تشکیل دادند و مبارزاتى هم داشتند و برخى براى این‌که از این وضعیت رها بشوند، به کشورهاى هند و بنگلادش مهاجرت کردند و در آن‌جا زندگى مى‌کنند.
بارها مسلمانان به بنگلادش و تایلند فرار کرده‌اند ولى در ساحل این دو کشور اجازه ورود نداشته و کشتى آن‌ها را غرق کرده‌اند. در سال 2008 گردباد «نارجیز» میانمار را درنوردید. دولت نیز با ممانعت از رسیدن کمک‌هاى بین‌المللى به اقلیت‌هاى غیربودایى (مسلمانان و مسیحى‌ها) مرگ شمار زیادى از آن‌ها را رقم زد.
حال به برخى از ظلم‌ها و ستم‌هایى که در حق این مردم روا داشته مى‌شود و نهادهاى رسمى بین‌المللى ازجمله سازمان ملل آن‌ها را اعلام کرده است، اشاره مى‌گردد:
رژیم میانمار از صدور کارت هویت براى مسلمانان امتناع مى‌کند و به همین خاطر این مردم نمى‌توانند در داخل کشور تردد کنند. علاوه بر آن، دولت براى مسلمانان گذرنامه صادر نمى‌کند و لذا آن‌ها از مسافرت‌هاى خارجى محروم هستند؛
دولت میانمار به مسلمانان روهینگیا اجازه سفر نمىدهد و اگر آن‌ها بخواهند از یک روستا به روستاى دیگر بروند باید مبلغى را به‌عنوان مالیات به دولت بپردازند.
تحصیل در دانشگاه‌ها براى مسلمانان ممنوع است؛
مسلمانان نمى‌توانند در ادارات دولتى استخدام شوند؛
مسلمانان بدون کسب مجوز نمى‌توانند ازدواج کنند و براى گرفتن این مجوز هم باید مالیات بدهند و پس از ازدواج نیز نمى‌توانند بیش از دو فرزند داشته باشند؛
بالغ بر 40 هزار نفر از کودکان روهینگیا در غرب میانمار به این خاطر از هرگونه تحصیل و سفر و... محروم هستند که والدین مسلمان آن‌ها بدون اجازه دولت ازدواج کرده‌اند و خودشان جزو فرزندان سوم و یا چهارم هستند. این کودکان شناسنامه ندارند؛
خانواده‌هاى مسلمانان میانمار مجبور هستند تا در هر سال یک عکس خانوادگى را که شامل تمامى اعضاى خانواده آن‌ها باشد به دولت تحویل بدهند و در صورتى که نوزاد جدیدى در خانواده آن‌ها متولد شده و یا یکى از اعضاى خانواده آن‌ها درگذشته باشد، باید مبلغى را به‌عنوان مالیات به دولت بپردازند.
آن‌ها اغلب براى بیگارى (کار اجبارى) برده مى‌شوند و از آن‌ها به زور اخاذى مى‌شود؛
خدمات عمومى مثل خدمات بهداشتى و آموزش و پرورش از مسلمانان روهینگیا دریغ مى‌شود و بى‌سوادى در میان آن‌ها تا 80 درصد است و در واقع، هیچ نهادى وجود ندارد که آن‌ها را سرپرستى نماید؛ این مسلمانان حق مالکیت بر زمین را نیز ندارند.
این آزارها و شرایط ضدانسانى بسیارى از بومیان روهینگیا را وادار می‌کند که از زادگاه خود به سمت کشورهاى بیگانه مثل بنگلادش، تایلند و مالزى بگریزند، اما اغلب جان خود را از دست می‌دهند و یا به جاى اول بازگردانده مى‌شوند.
مسلمانان روهینگیا اجازه تعمیر و نوسازى مساجد و یا مدارس خود را بدون مجوز دولت ندارند و هر کسى‌که اقدام به نوسازى این بناها کند، زندانى مى‌شود و از همین‌رو به مدت 20 سال است که در این منطقه مسجد و یا مدرسه جدیدى ساخته نشده است.
اگر مسلمانى در میانمار قصد دایر کردن فروشگاهى را داشته باشد باید با یک بودائى شریک شود. فرد بودائى در این شراکت هیچ سهمى را نمى‌پردازد اما از سود حاصل از این فروشگاه بهره‌مند مى‌شود.
دولت ژنرال «نى وین» پس از روى کار آمدن در 1962 رفتن مسلمانان به حج را ممنوع اعلام کرد تا آن‌که در 1980 پس از گذشت 18 سال به هفتاد نفر از مسلمانان اجازه داده شد جهت انجام فرایض حج به مکه مشرف شوند و متعاقب آن عده‌اى از مسلمانان نیز جهت شرکت در کنفرانسهاى مختلف اسلامى اعزام شدند.
«تین سین»، رئیس‌جمهور فعلى میانمار جمعیت 800 هزار نفرى مسلمان روهینگیا در این کشور را قومیتى خارجى دانست و گفت: مسلمانان شهروند میانمار نیستند یا باید در اردوگاه‌هاى آوارگان متمرکز یا اخراج شوند.
خانم «آنگ سان سوچى» رهبر مخالفان دولت میانمار و رهبر حزب «ان. ال. دى» (اتحاد ملى براى دموکراسى) نیز که به‌تازگى (پس از 21 سال) از حبس خانگى آزاد شده است و اخیرا در یک تور اروپایى با اغلب رهبران اتحادیه اروپا دیدار و گفتگو داشته و هم‌چنین مورد تمجید بسیارى از همین رهبران به‌خاطر ژست‌هاى حقوق بشرى خود قرار گرفته نیز تاکنون هیچ موضع‌گیرى و اظهار نظرى درباره کشتار فجیع مسلمانان به دست هم کیشان خود نکرده است و حتى اعلام کرده است که این افراد میانمارى نیستند.
این درحالیست که پخش تصاویر کشتار مسلمانان میانمار به دست بودائیان طى روزهاى اخیر که به طرز مشکوکى از جانب رسانه‌هاى اصلى جهان نادیده گرفته شده است، لزوم توجه جدى و همت کشورها و سازمان‌هاى اسلامى براى حمایت از مسلمانان فراموش شده میانمارى را مى‌طلبد. یک ماه اخیر در کنار بعضى از پایگاه‌هاى اینترنتى، رسانه‌هاى اندونزى، مالزى، شبه قاره و تلویزیون‌هاى پاکستان و ایران تحولات ایالت راخین را پوشش مى‌دادند. با این حال، هنوز رسانه‌هاى تأثیرگذار بیین المللى مثل «سى ان ان»، «بى‌بى‌سى» و «الجزیره» در قبال تحولات غرب میانمار ساکت هستند. شیخ «عبدالمعروف» یکى از رهبران دینى میانمار در ارتباط با عمق مظلومیت هموطنان مسلمان خود گفت: مسلمانان برمه در سایه سکوت کشورهاى مسلمان کشتار مى‌شوند. هیچ ملتى تاکنون این‌گونه در میان این درجه از خونسردى و سکوت بین‌المللى وبى‌خیالى سرکوب نشده بود! «تون خین» رئیس سازمان «روهینگیا » مى‌گوید: جامعه جهانى باید یک اقدام فورى در رابطه با وضعیت موجود در میانمار انجام دهد.
میانمار عضو سازمان آسه‌آن (کشورهاى آسیاى جنوب شرقى) است. در آسه‌آن چند کشور مهم مسلمان وجود دارند مثل اندونزى، مالزى، برونئى و یک بخش زیادى از مسلمانان در فیلیپین و تایلند زندگى مى‌کنند. باید با این کشورها رایزنى صورت گیرد تا سازمان آسه‌آن نیز موضع قوى در ارتباط با این موضوع بگیرد.
* نقش اسرائیل در نسل‌کشى مسلمانان روهینگیا
در حالى که قتل عام و نسل‌کشى مسلمانان «روهینگیا» توسط ارتش میانمار ادامه دارد اما رژیم صهیونیستى به ارسال و فروش تسلیحات به نظامیان این کشور ادامه مى‌دهد.
ژنرال «آئونگ هلاینگ» از فرماندهان ارتش میانمار در سپتامبر سال 2015 طى سفر به فلسطین اشغالى با «رووین ریولین» از تولیدکنندگان اسرائیلى سلاح دیدار داشته و قراردادهایى را براى خرید تسلیحات مختلف امضا کردند.
در آگوست سال 2016 نیز یک شرکت نظامى صهیونیستى تصاویرى را از آموزش نظامیان ارتش میانمار توسط عاملان خود در این کشور به همراه تسلیحات اسرائیلى ارسالى در وبگاه خود منتشر کرد.اصرار رژیم صهیونیستى براى فروش تسلیحات به میانمار در حالى است که حتى ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا نیز هرگونه صادرات سلاح به این کشور را ممنوع و تحریم کرده‌اند.
انتهای پیام
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/8495
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
